Бундан роппа роса ярим аср олдин 1966 йилнинг 26 апрелида Тошкентда ер қимирлаши содир бўлди. Рихтер шкаласи бўйича 5,2 баллни ташкил қилган ер қимирлаши маркази ер сатҳига бирмунча яқин (3-8 км) жойлашганлиги туфайли ер устида 8-9 балли ер қимирлашига олиб келди. Унинг оқибатида Тошкент марказидага 10 кв километр ҳудудга жиддий зрар етди. Шаҳар чеккаларида эса ер қимирлаши кучи 6 баллни ташкил қилди. Ер қимирлаши 10-12 секунд давом этди.
Ер қимирлашидан 3,5 йил ўтиб шаҳар нафақат қайта тикланди, балки у эски лойсувоқдан қурилган уйлар, тор кўчалар ўрнини кенг проспектлар ва замонавий кўп қаватли уйлар эгаллади. Шаҳар атрофидаги қишлоқлар ўрнида бир неча бутунлай янги туманлар ва мавзелар пайдо бўлди. Улар Юнус-Обод, Қорқамиш, Чилонзор, Алгоритм ва Сергели туманлардир. Тошкент аҳолиси ва майдони 1,5 баравар ўсди. Лекин асосийси — Тошкент ер қимирлаши мисолида, собиқ Иттифоқ аҳолиси, миллат ва республикадан қатъий назар, нақадар аҳил ва ягона оила эканлигини кўрсатди.
